Wizyta u ginekologa, poza dyskomfortem, często wywołuje także strach u bardzo młodych kobiet, które swoją pierwszą konsultację ginekologiczną mają dopiero przed sobą i jeszcze nie wiedzą jak wygląda pierwsza wizyta u tego specjalisty. W zdecydowanej większości przypadków strach wywoływany jest przede wszystkim przez niewiedzę.
Badanie ginekologiczne jest chyba najbardziej intymnym spośród badań, które są przeprowadzane przez lekarzy. Nierzadko kobiety – co jest całkowicie zrozumiałe - obawiają się tego badania. Zazwyczaj jednak największe obawy mają te pacjentki, u których badanie ginekologiczne nie było dotychczas wykonywane – niewiedza z pewnością może być zasadniczym źródłem lęku, dlatego też zapoznanie się z informacjami o badaniu narządów rozrodczych może sprawić, iż obawy przed wizytą u ginekologa ulegną co najmniej zmniejszeniu. Badanie ginekologiczne stanowi zasadniczy cel wizyty u ginekologa. Całe to badanie składa się z kilku etapów: lekarz najpierw rozmawia z pacjentką, później przeprowadza on oględziny zewnętrznych narządów płciowych, a następnie dokonuje oceny położnych wewnątrz organizmu narządów rozrodczych. Podczas badania ginekologicznego bywa również wykorzystywana specjalistyczna aparatura: mowa tutaj o aparatach do ultrasonografii, stanowiących zasadniczo jeden z podstawowych elementów wyposażenia gabinetów ginekologicznych. Ginekolodzy to lekarze, których panie będące w dowolnym wieku zdecydowanie unikać nie powinny. Zapewne dość oczywiste jest to, że badania ginekologiczne należy wykonywać regularnie – co tutaj jednak słowo regularnie oznacza? Jak często pacjentki powinny się zgłaszać na badanie ginekologiczne? Systematyczne wizyty u ginekologa mają na celu kontrolowanie stanu zdrowia kobiecych narządów rozrodczych – dzięki regularnym badaniom ginekologicznym możliwe jest wykrywanie wszelkich ewentualnych patologii jeszcze na etapie, kiedy do ich wyleczenia będzie mogło dojść szybko. Pacjentkom w wieku rozrodczym (czyli kobietom miesiączkującym) zalecane jest, aby ginekologa, przy braku jakichkolwiek niepokojących dolegliwości, odwiedzały one co 6-12 miesięcy. W przypadku zaś kobiet starszych – mowa tutaj głównie o paniach mających powyżej 60 lat – które od lat nie miesiączkują i u których nie występują żadne objawy ze strony narządów płciowych, możliwe jest nieco rzadsze odwiedzanie ginekologa. Kiedy badanie ginekologiczne powinno zostać wykonane po raz pierwszy? Najkorzystniej byłoby odwiedzić ginekologa po rozpoczęciu pojawiania się krwawień miesiączkowych. Oczywiście nie zawsze tak się dzieje, jeżeli więc w okresie nastoletnim pacjentka nie była zbadana przez ginekologa, to w takiej sytuacji zalecane jest, aby badanie ginekologiczne zostało u niej wykonane przed rozpoczęciem współżycia. Pierwsza wizyta u ginekologa Przygotowanie do badania ginekologicznego Zasadniczo przygotowanie do badania ginekologicznego obejmuje odwiedzenie toalety: najkorzystniej przed tym badaniem jest po prostu oddać mocz oraz wypróżnić się. Część pacjentek – z powodu skrępowania związanego z tym, iż lekarz będzie badał ich okolice intymne – może rozważać zastosowanie różnych środków dopochwowych, np. dezodorantów. Takowych preparatów przed wizytą u ginekologa zdecydowanie nie należy jednak stosować. Przed badaniem pacjentka ogólnie nie powinna szczególnie myć okolic intymnych (możliwe jest oczyszczenie zewnętrznych części narządów płciowych, wnętrza pochwy pacjentka już raczej myć nie powinna). Aby badanie ginekologiczne było jak najbardziej miarodajne, pacjentka powinna również przez 2-3 dni przed nim unikać irygacji pochwy. Najkorzystniejsze byłoby również – przez podobny jak powyżej czas przed wizytą – utrzymać abstynencję seksualną. Etap cyklu miesiączkowego a badanie ginekologiczne Istotny jest również etap cyklu miesiączkowego, w którym to pacjentka odwiedzi ginekologa. Ogólnie przyjmuje się, że badanie ginekologiczne najlepiej jest wykonywać w pierwszej połowie cyklu miesiączkowego (około 10 dni po zakończeniu krwawienia). Ten właśnie moment jest najkorzystniejszy z tego powodu, iż wtedy istnieje najmniejsze ryzyko, że badanie ginekologiczne będzie nieprzyjemne dla pacjentki. Co natomiast zrobić wtedy, kiedy przychodzi dzień badania ginekologicznego i jednocześnie u pacjentki rozpoczyna się miesiączka? Niekoniecznie trzeba od razu odwoływać wizytę u lekarza. Badanie ginekologiczne podczas krwawienia miesiączkowego jest – przynajmniej częściowo - możliwe do przeprowadzenia (w trakcie miesiączki nie jest np. możliwe pobranie cytologii). Pierwszy etap badania ginekologicznego: wywiad Kiedy pacjentka przekroczy próg gabinetu ginekologicznego, nie od razu zostaje ona poproszona o wejście na fotel ginekologiczny. Pierwszym etapem badania ginekologicznego jest wywiad lekarski – zawsze, przy każdej wizycie u ginekologa, poprzedza on badanie fizykalne, aczkolwiek szczególnie istotne jest zebranie wywiadu podczas pierwszej wizyty pacjentki u danego ginekologa. Lekarz zadaje pacjentce wiele pytań – jako ich przykłady można podać przede wszystkim: pytanie o wiek, w którym wystąpiła pierwsza miesiączka; jeżeli do ginekologa przychodzi starsza pacjentka, to lekarz zada jej również pytanie o to, w jakim wieku przestała ona miesiączkować (czyli kiedy przebyła ona menopauzę), pytania o cykl miesiączkowy: kiedy wystąpiła poprzednia miesiączka; co ile dni występują i jak długo trwają miesiączki oraz czy są one regularne i czy miesiączki są obfite, ważne jest również to, czy krwawieniom towarzyszą jakieś dolegliwości (np. silne bóle podbrzusza), pytania o ciąże i porody: czy pacjentka była w ciąży, a jeśli tak, to ile razy; czy wszystkie ciąże zakończyły się urodzeniem dziecka, czy też pacjentka doświadczyła poronienia; jak przebiegały porody – siłami natury czy drogą cięcia cesarskiego – oraz czy pojawiały się jakieś komplikacje czy to podczas ciąży, czy podczas samego porodu, pytania o stosowane leki (ginekologowi powiedzieć należy przede wszystkim o stosowaniu jakichś hormonalnych środków antykoncepcyjnych, jeżeli jednak pacjentka zażywa jakiekolwiek inne leki, to również warto o nich wspomnieć), pytania o aktywność seksualną, pytania o to, czy pacjentka chorowała w przeszłości lub obecnie cierpi na jakieś choroby ginekologiczne (takie jak np. zespół policystycznych jajników czy torbiel jajnika). Jak widać, ginekolodzy zainteresowani są wieloma różnorodnymi aspektami, tutaj jednak znalazły się tylko przykłady – lekarze ci mogą pytać o jeszcze wiele innych rzeczy. Czasami pacjentki czują się zakłopotane, kiedy to nie mogą one sobie przypomnieć np. tego, w jakim wieku pojawiła się u nich pierwsza miesiączka. Z tego powodu warto pomyśleć o odpowiedziach na pytania jeszcze przed przekroczeniem progu lekarskiego gabinetu – najważniejsze informacje można sobie nawet po prostu zapisać. Zasadnicza część badania ginekologicznego: badanie fizykalne Momentem, którego obawia się część pacjentek udających się do ginekologa, jest badanie fizykalne narządów rozrodczych. Pacjentki mogą być skrępowane tym, że lekarz będzie oglądał ich okolice intymne, ale i mogą one obawiać się bólu towarzyszącemu badaniu. Wbrew pozorom, badanie ginekologiczne wcale nie musi boleć – jeżeli wykonywane ono jest przez delikatnego i doświadczonego lekarza, to badaniu temu powinien towarzyszyć co najwyżej pewien swego rodzaju dyskomfort. Badanie ginekologiczne wykonywane jest u pacjentki rozebranej od pasa w dół, siedzącej na fotelu ginekologicznym. Do badania pacjentka powinna się położyć oraz odwieść (rozchylić) nogi – kończyny w trakcie badania należy położyć na specjalnych oparciach fotela. Kiedy pacjentka jest już gotowa, lekarz może przystąpić do badania. Pierwszym etapem badania ginekologicznego jest oglądanie zewnętrznych narządów płciowych. Kolejnym krokiem jest umieszczenie w pochwie wziernika. Może on być wykonany z plastiku lub z metalu, kształtem przypomina natomiast kaczy dziób. Ogólnie wprowadzaniu wziernika nie powinien towarzyszyć ból. Urządzenie to jest niezwykle cenne, ponieważ po jego wprowadzeniu ginekolog ma możliwość obejrzenia zarówno tarczy, jak i szyjki macicy. W trakcie, kiedy w pochwie znajduje się wziernik, pobierany jest – jeżeli zachodzi taka potrzeba – wymaz cytologiczny (cytologia) czy wymaz bakteriologiczny. Następny etap badania ginekologicznego to badanie dwuręczne. W tym przypadku lekarz wprowadza dwa palce jednej ręki do pochwy pacjentki, a drugą rękę umieszcza w okolicy jej podbrzusza. W trakcie tej części badania, ginekolog może dokonać oceny nie tylko macicy, ale i przydatków – oceniane są zarówno wielkość tych narządów, jak i ich ruchomość. Badanie przez pochwę stanowi zasadniczo podstawę w badaniu ginekologicznym, niektórzy jednak lekarze dodatkowo wykonują również badanie przez odbyt – ono również umożliwia bowiem ocenę żeńskich narządów rozrodczych. Warto tutaj nadmienić, że czasami ginekolodzy w ogóle nie wykonują badania przezpochwowego, a przeprowadzają oni tylko badanie przez odbyt. Tak może wyglądać badanie ginekologiczne u pacjentek, które jeszcze nie współżyły i mają zachowaną błonę dziewiczą. Rola USG w badaniu ginekologicznym Wszystkie powyżej wymienione elementy badania ginekologicznego pozwalają dowiedzieć się dużo o stanie zdrowie kobiety, ginekolodzy często jednak wykorzystują w swoich gabinetach jeszcze i inną metodę badania. Mowa tutaj o badaniach ultrasonograficznych. W gabinecie ginekologicznym przeprowadzane jest przede wszystkim USG przezbrzuszne (nieocenione u ciężarnych, ale i u kobiet, które jeszcze nie rozpoczęły współżycia) oraz USG dopochwowe. Badania USG przezbrzusznego raczej nikt się nie obawia, odwrotnie jednak bywa w przypadku USG dopochwowego. Pacjentki mogą odczuwać niepokój już na samą myśl o wprowadzeniu głowicy urządzenia do wnętrza ich okolic intymnych. Rzeczywiście USG dopochwowe może sprawiać pewien dyskomfort, badanie to jednak jest niezwykle cenne – pozwala ono zobrazować bowiem różne patologie narządów rozrodczych, których innymi metodami wykryć się nie da (mowa tutaj np. o przeroście błony śluzowej macicy).
Natomiast pierwsza wizyta u ginekologa powinna zostać przeprowadzona wraz z pierwszym miesiączkowaniem dziewczynki. Ponadto należy iść do ginekologa, kiedy kobieta zauważy u siebie określone objawy: plamienia acykliczne upławy świąd i pieczenie pochwy bóle w piersiach nieregularne cykle miesiączkowe krwawienia podczas lub po stosunku
Spis treściNie taki ginekolog straszny... Kiedy po raz pierwszy na wizytę? Jak wygląda pierwsza wizyta? Sama czy z osobą towarzyszącą? Pierwsza wizyta u ginekologa - kilka cennych wskazówekNie taki ginekolog straszny... Wizyta u specjalisty od spraw intymnych nie wszystkim dziewczętom kojarzy się pozytywnie. Dla wielu młodych kobiet to sprawa wstydliwa i krępująca, co nie zmienia faktu iż wizyta jest konieczna. Dlatego już od wczesnych lat warto podkreślać, że ginekolog to lekarz jak każdy inny, a jego rola sprowadza się do pomocy pacjentce. Pierwsza wizyta u lekarza specjalisty może być niezwykle stresująca, dlatego warto odpowiednio się do niej przygotować. Kiedy po raz pierwszy na wizytę? Zazwyczaj kiedy młoda kobieta rozpoczyna życie seksualne, powinna pierwszą wizytę mieć już za sobą. Jak potwierdzają specjaliści, pierwsza miesiączka to najwyższy czas, by udać się na kontrolę do ginekologa. To doskonała okazja, by zadbać o odpowiednią metodę antykoncepcji i skontrolować stan zdrowia młodej pacjentki. Kobiety, które jeszcze nie prowadzą aktywnego życia seksualnego muszą być świadome, że pierwsza cytologia powinna zostać wykonana jeszcze przed ukończeniem 25. roku życia. Wszelkie niepokojące objawy to również sygnał, że czas udać się na wizytę do ginekologa. Co powinno skłonić młodą damę do skierowania swoich kroków do specjalisty? bolesne i obfite miesiączki, nieregularne krwawienia, dodatkowe krwawienia pomiędzy menstruacją, wydzieliny, tzw. upławy z dróg rodnych. Jak wygląda pierwsza wizyta? Na wizytę warto udać się na kilka dni po zakończonej miesiączce. Niepotrzebne jest żadne skierowanie, wystarczy zadzwonić do wybranego specjalisty i umówić się na dogodny termin. Z pewnością należy przygotować się na serię pytań, dzięki czemu lekarz ocenia stan zdrowia młodej pacjentki. Warto zatem wcześniej zapisać sobie niezbędne informacje, głównie z zakresu miesiączki i regularności krwawień. Lekarz z pewnością zapyta o dodatkowe dolegliwości i cel wizyty. Wnikliwy wywiad to początek. Kolejny krok to oczywiście badanie na fotelu ginekologicznym. Dlatego przed wizytą młoda pacjentka powinna zadbać o higienę osobistą. Dobrze, jeśli skorzysta również z toalety, gdyż lekarz z pewnością sprawdzi podbrzusze, a nacisk w tym miejscu przy pełnym pęcherzu może okazać się nieprzyjemny. Ginekolog sprawdzi również stan pochwy z pomocą wziernika. Dzięki temu jest w stanie skontrolować stan szyjki macicy. Kolejny ważny element wizyty to pobranie materiału do badania cytologicznego. Wymaz pobiera się za pomocą specjalnej szczoteczki, a samo pobranie materiału jest zupełnie bezbolesne. Wynik jest bardzo istotny i pozwala wykryć wczesne zmiany nowotworowe. Należy tu jednak zaznaczyć, że aby wynik być miarodajny, należy odpowiednio się przygotować. Zaleca się powstrzymanie się od współżycia na 1,2 dni przed badaniem i należy wykluczyć stosowanie globulek dopochwowych na dzień przed pobraniem materiału. Często zdarza się, że niestety materiał nie pozwala na jednoznaczną ocenę, w związku z tym badanie należy powtórzyć. Sama czy z osobą towarzyszącą? To kwestia dość indywidualna. Jednak jeśli młoda pacjentka nie ukończyła jeszcze 18 roku życia, do lekarza ginekologa, podobnie jak do lekarza innych specjalizacji, musi udać się w towarzystwie osoby dorosłej. Oczywiście na czas badania opiekun, rodzic może opuścić gabinet lekarza, jednak wszelka konsultacja wyników odbywa się już z opiekunem prawym, gdyż to on odpowiedzialny jest za stan zdrowia pacjentki. Warto wcześniej przemyśleć sprawę wyboru płci lekarza. Zazwyczaj na pierwszą wizytę polecany jest ginekolog dziecięcy, czyli lekarz z dodatkową wiedzą w zakresie pediatrii i endokrynologii. Zazwyczaj młode pacjentki chcą odwiedzić po raz pierwszy kobietę, jednak w przypadku mężczyzn badanie ginekologiczne powinno być przeprowadzone w obecności położnej. Pierwsza wizyta u ginekologa - kilka cennych wskazówek Oto kilka rad, by odpowiednio przygotować się do wizyty: przed wizytą wystarczy zachowanie odpowiedniej higieny osobistej, nie trzeba wykonywać dodatkowych czynności, jak golenie, perfumowanie; warto zadbać o pusty pęcherz; doskonałym wyborem na pierwszą wizytę jest spódnica lub długa koszula, co zapewni odpowiedni komfort przy badaniu; w gabinetach zazwyczaj dostępne są jednorazowe spódniczki, zatem warto z nich skorzystać; do badania nie trzeba ściągać butów i skarpetek, choć to kwestia dowolna; Pierwsza wizyta może okazać się dość krępująca, dlatego warto przygotować się do niej już wcześniej. Wiele młodych dziewczyn, kobiet obawia się nie tylko bólu, ale również wstydu. Część z nich rezygnuje z wizyty i dopiero w momencie, kiedy zmuszą ją do tego dolegliwości, udaje się na pierwszą konsultację. Rolą rodzica, opiekuna jest zatem odpowiednio przygotować młodą pacjentkę nie tylko do samego badania, ale również uświadomienie iż to zupełnie bezbolesne, jednak bardzo konieczne badanie, które pozwoli skontrolować stan zdrowia i ustrzec się przed zagrożeniem w postaci wielu chorób, w tym nowotworem.
W razie przedłużającego się krwawienia oraz bólu po stosunku, zalecana jest wizyta u lekarza ginekologa. Kobiety po pierwszym stosunku zastanawiają się czasem, czy doszło do defloracji i próbują znaleźć sposób na to, jak sprawdzić, czy błona dziewicza została przerwana. Jak wspomniano niekiedy podczas współżycia dochodzi
Ginekolog, czyli lekarz zajmujący się profilaktyką i leczeniem chorób w obrębie żeńskiego układu rozrodczego jest jednym z najczęściej odwiedzanych specjalistów w ramach NFZ. Jak wygląda taka wizyta, w czym może nam pomóc specjalista z tej dziedziny oraz jak długo czeka się na wizytę?Ginekolog, czyli lekarz zajmujący się profilaktyką i leczeniem chorób w obrębie żeńskiego układu rozrodczego jest jednym z najczęściej odwiedzanych specjalistów w ramach NFZ. Jak wygląda taka wizyta, w czym może nam pomóc specjalista z tej dziedziny oraz jak długo czeka się na wizytę?Czy potrzebujesz skierowania?Obecnie wizyta u większości lekarzy specjalistów w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia wymaga skierowania wystawionego przez lekarza POZ (Podstawowej Opieki Zdrowotnej). Jednym z nielicznych wyjątków jest właśnie lekarz o specjalizacji ginekologa, do którego możemy umówić się na wizytę bez skierowania. Niestety wiąże się to często z wydłużonym czasem oczekiwania na swoją kolej, szczególnie w przypadku lekarzy posiadających duże grono wiernych i regularnie odwiedzających ich pacjentek. Wszystko zależy od ilości chętnych do zapisu pań oraz grafiku ginekologa. Rekompensata tej niedogodności jest oczywiście całkowicie bezpłatna wizyta, za którą zapłaci za nas zgłosić się do ginekologa?Ginekolog to niezwykle ważny specjalista w życiu każdej dojrzałej kobiety. To do niego zgłaszają się panie podejrzewające ciążę i to właśnie ginekolog jest odpowiedzialny za jej pomyślne rozwiązanie. Jest to również specjalista, który pomoże w przypadku problemów z poczęciem dziecka oraz utrzymaniem ciąży. Innymi impulsami do skłonienia nas do wizyty w gabinecie ginekologicznym są następujące objawy występujące w obrębie kobiecych narządów płciowych:brak pojawienia się miesiączki do 16 roku życia,bolesne i obfite miesiączki,nieregularne i skąpe miesiączki,ból w okolicach podbrzusza,stan zapalny w obrębie narządów płciowych,uczucie swędzenia i pieczenia,duże problemy z u tego lekarza powinny również odbyć wszystkie kobiety, które planują rozpoczęcie aktywności seksualnej. Pozwoli to na rozwiązanie wszelkich wątpliwości związanych z odpowiednim zabezpieczenie się przed chorobami przenoszonymi droga płciową czy też niechciana informacją, dla dziewcząt, które chcą odbyć swoja pierwszą wizytę u ginekologa jest fakt, iż pacjentki poniżej 18 roku życia powinny zgłaszać się na wizytę z opiekunem prawnym. Jego podpis i zgoda jest również niezbędny w przypadku jakiegokolwiek badania ginekologicznego i w gabinecie ginekologicznym trwa zazwyczaj od 15 do 20 minut i rozpoczyna się zawsze od wywiadu z pacjentką. W trakcie rozmowy lekarz zbiera niezbędne informacje o samopoczuciu i objawach kobiety oraz analizuje wyniki wcześniej zleconych badań. W przypadku pierwszej wizyty u konkretnego lekarza konieczne będzie podanie informacji o dacie wystąpienia pierwszej miesiączki, długości trwania każdego cyklu i jego regularności oraz obfitości. Na tej podstawie specjalista jest w stanie zaplanować dalszą część wizyty i niezbędne krokiem jest badanie ginekologiczne, które odbywa się na fotelu ginekologicznym, nazywanym przez niektóre pacjentki samolotem. Wyposażony jest on w dwie podpory na które należy położyć nogi, by ułatwić ginekologowi dostęp do narządów rozrodczych. Badanie ginekologiczne na fotelu napawa wiele pacjentek obawami, jednak są one całkowicie bezpodstawne. Procedura ta jest zazwyczaj całkowicie bezbolesna i krótka a pozwala wykryć większość niebezpiecznych ginekologiczne składa się z kilku części. Pierwszą z nich jest po prostu ocena wyglądu narządów rozrodczych. Kolejnym etapem jest wziernikowanie za pomocą wziernika wprowadzanego do pochwy. Narzędzie to pozwala dokładniej przyjrzeć się ujściu szyjki macicy. Ostatnia część badania to tzw. badanie palpacyjne dwuręczne. Polega ono na wsunięciu do pochwy dwóch palców jednej ręki przy równoczesnym ugniataniu podbrzusza pacjentki drugą ręką w celu dokładnego zbadania macicy i jajników. Dodatkowa opcja, która stosuje wielu ginekologów jest również badanie piersi pomagające we wcześniejszym wykryciu wszelkich zmian, w tym przypadku zaawansowanej diagnostyki lekarz ginekolog na NFZ może również przeprowadzić badanie cytologiczne, które należy powtarzać co kilka lat, w zależności od wieku pacjentki oraz USG dopochwowe wykonywane najczęściej u kobiet we wczesnej ciąży.
2. Wizyta u ginekologa – pierwsza wizyta. Pierwsza wizyta u ginekologa to zazwyczaj powód do stresu. Najlepiej byłoby udać się na wizytę do ginekologa zaraz po pierwszej miesiączce a najpóźniej kiedy zmierzasz rozpocząć współżycie. Niestety w praktyce wygląda to bardzo często inaczej. Dziewczyny na wizytę do ginekologa idą
Badanie ginekologiczne u dziewicy nie musi się wiązać z lękiem, wstydem i niepokojem. Żeby pierwsza wizyta u ginekologa nie zaowocowała traumą i strachem przed fotelem ginekologicznym, trzeba się do niej odpowiednio przygotować. Czym się kierować przy wyborze ginekologa? Jak się przygotować do wizyty? Jak przebiega badanie ginekologiczne dziewicy? Czego może się spodziewać dziewica u ginekologa? Pierwsza wizyta u ginekologa może wywoływać u pacjentek niepokój, lęk oraz wstyd. Przed wizytą w gabinecie ginekologicznym naturalnie rodzi się wiele pytań. Jak się przygotować do badania? Jak usiąść na fotelu ginekologicznym? Czy badanie ginekologiczne boli? Jakie pytania będzie zadawać lekarz? Większość pacjentek, które planują pierwszą wizytą u ginekologa to dziewice, które oczekują od lekarza delikatności. Delikatność oraz dyskrecja to cechy pożądane u lekarzy ginekologów i to nie tylko przez kobiety przed inicjacją seksualną. Przed wyborem lekarza dobrze jest zasięgnąć opinii u kobiet, które wizytę u ginekologa mają już za sobą. Warto zapytać koleżankę, starszą siostrę lub mamę. Pacjentki dzielą się także opiniami o lekarzach na portalach internetowych. Przy wyborze ginekologa należy brać pod uwagę nie tylko wiedzę z zakresu medycyny, ale także umiejętności interpersonalne. Dla pacjentek ważna jest także płeć lekarza. Z badań przeprowadzonych w latach 2011-2012 wynika, że większość pacjentek odczuwa mniejsze skrępowanie, gdy bada je kobieta. Ważne by pierwszy kontakt z ginekologiem nie pozostawił po sobie traumy i nie zniechęcił do regularnego odwiedzania gabinetu ginekologicznego. Poza wyborem lekarza, dobrze jest wiedzieć, jak się przygotować na pierwszą wizytę u ginekologa oraz jak ona przebiega. Kiedy udać się na pierwszą wizytę do ginekologa? Większość pacjentek po raz pierwszy idzie do ginekologa w wieku 18 lat. Z badań ankietowych wynika, że najczęstsze przyczyny umówienia się na pierwszą wizytę do lekarza ginekologa to badania diagnostyczne, niepokojące objawy ze strony dróg rodnych lub chęć dobrania odpowiedniej metody antykoncepcji. Do lekarza należy się bezwzględnie zgłosić w następujących przypadkach: silne bóle miesiączkowe, obfita wydzielina z pochwy, nieprawidłowa długość cyklu miesiączkowego, podejrzenie ciąży, bóle w podbrzuszu, ból i pieczenia podczas oddawania moczu. Pierwsza wizyta u ginekologa dziewicy – jak się przygotować? Przed pierwszą wizytą u ginekologa należy oczywiście zadbać o higienę. Wystarczy się podmyć wodą z mydłem lub płynem do higieny intymnej. Nie zaleca się stosować żadnych dezodorantów czy kremów w miejscach intymnych. Warto też pomyśleć o odpowiednim stroju. Najlepsze będzie spódniczka lub tunika. Przed pierwszą wizytą należy przypomnieć sobie datę pierwszej i ostatniej miesiączki. Na podstawie tych danych lekarz określi długość cyklu miesiączkowego. Warto przed planowaną wizytą u ginekologa prowadzić kalendarzyk, w którym zapisuje się, kiedy wystąpiła miesiączka i ile trwała. W czasie pierwszej wizyty lekarz zapyta także o przebyte choroby, operacje oraz o zażywane leki. Na pierwszą wizytę u ginekologa można zabrać ze sobą przyjaciółkę, siostrę lub mamę. Innymi słowy kogoś bliskiego, kto pomoże opanować lęk i skrępowanie. Warto pamiętać, że lekarza ginekologa obowiązuje tajemnica lekarska. Jeśli nastoletnia pacjentka nie chce, żeby lekarz przekazywał rodzicom wiedzę na temat jej życia seksualnego, tego czy nadal jest dziewicą, ginekolog nie ma prawa postąpić wbrew jej woli. Badanie ginekologiczne dziewicy Fotel ginekologiczny wywołuje najwięcej emocji przed pierwszą wizytą w gabinecie. Potwierdzają to badania. Ponad 60 procent pacjentek przyznaje, że najbardziej krępującym elementem wizyty jest siadanie na fotelu ginekologicznym i samo badanie. Oczywiście do badania trzeba się rozebrać od pasa w dół, co również jest krępujące. W dniu badania dobrze jest założyć spódniczkę lub tunikę. W czasie pierwszej wizyty należy poinformować lekarza o tym, że jest się dziewicą. To bardzo ważna informacja, gdyż u dziewicy badanie przeprowadza się inaczej. Jak przebiega badanie? Po zdjęciu bielizny, pacjentka siada się na fotelu ginekologicznym. Lekarz z pewnością poinstruuje jak się na nim ułożyć, aby ułatwić mu przeprowadzenie badania. Początkowo lekarz ogląda zewnętrzne narządy płciowego, a następnie z użyciem specjalnego wziernika bada stan pochwy i ujścia szyjki macicy. Badanie ginekologiczne dziewicy przeprowadza się specjalnym wziernikiem w mniejszym rozmiarze. Wielu lekarzy rezygnuje z wziernikowania pochwy u kobiet, które mają błonę dziewiczą. Badanie ginekologiczne składa się także z badania palpacyjnego dwuręcznego. W tym celu lekarz wkłada do pochwy dwa palce, a drugą rękę kładzie na podbrzuszu pacjentki. W ten sposób bada macicę oraz jajniki. Badanie palpacyjne u dziewicy przeprowadza się jednym palcem, ewentualnie przez odbyt. Niekiedy lekarze rezygnują także z przeprowadzenia badania palpacyjnego u kobiety, która nie współżyła seksualnie. Badanie ginekologiczne obejmuje także ręczne badanie piersi. USG dopochwowe u dziewicy Badanie USG transwaginalne (dopochwowe) pozwala ocenić stan jajników i błony śluzowej macicy. Zaleca się przeprowadzenie badania USG w przypadku nieregularnego miesiączkowania, bólu podbrzusza lub krwawienia z dróg rodnych poza miesiączką. Badanie USG dopochwowe u dziewicy niesie ryzyko naruszenia błony dziewiczej. U kobiet, które nie rozpoczęły współżycia wykonuje się USG przez powłoki brzuszne lub przez odbyt. Cytologia a dziewictwo Badanie cytologiczne polega na mikroskopowej ocenie rozmazu materiału komórkowego pobranego z tarczy i kanały szyjki macicy. Ginekolog, żeby uwidocznić szyjkę macicy wkłada do pochwy wziernik, a następnie przy pomocy szczoteczki cytologicznej pobiera materiał komórkowy. Cytologię może wykonać u dziewicy, ale należy to zrobić delikatnie oraz przy użyciu specjalnego wziernika dziewiczego. Czytaj też: Jak się przygotować do wizyty u ginekologa i jak się ubrać? Wyniki cytologii: wszystko, co musisz wiedzieć Jak wygląda wizyta u ginekologa - badanie krok po kroku Wizyta u ginekologa a okres - czy można wykonać badanie? Badanie szyjki macicy: w ciąży, samodzielnie, kolposkopia Autor: Joanna Woźniak Bibliografia: Gruszka J., Wrześniewska M., Adamczyk-Gruszka O., Wizyta u ginekologa – aspekt psychologiczny, diagnostyczny i leczniczy, Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2014, Tom 20, Nr 2, 126–130. Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.
Pomocy boję się pierwszej wizyty u ginekologa.. Ostatnią miesiączkę miałam 16-21 stycznia, 20lutego robiłam dwa testy, które wyszły pozytywnie. Objawy ciąży mam co niektóre piersi mi się powiększył Ale co teraz? Wizyta u ginekologa zbieram się od 3 dni ale strasznie się boje jak taka wizyta wygląda, co ginekolog robi?
Większość kobiet odczuwa zawstydzenie przed pierwszą wizytą u ginekologa. Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ badanie ginekologiczne dotyczy najintymniejszej części naszego ciała. Pamiętaj jednak, że lekarz to też człowiek, który po prostu wykonuje swój zawód. Większość kobiet odczuwa zawstydzenie przed pierwszą wizytą u ginekologa. Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ badanie ginekologiczne dotyczy najintymniejszej części naszego ciała. Pamiętaj jednak, że lekarz to też człowiek, który po prostu wykonuje swój zawód. Kiedy wybrać się do ginekologa? Na pierwszą wizytę ginekologiczną powinnaś umówić się zanim rozpoczniesz życie seksualne. Idealny będzie czas między miesiączką a połową cyklu. Pomimo obaw, nie należy z tym czekać do momentu aż pojawią się jakieś problemy zdrowotne, albo aż zajdziesz w ciążę. Dokumenty potrzebne na pierwszej wizycie u ginekologa Idąc na wizytę do ginekologa, nie potrzebujesz skierowania od lekarza rodzinnego. Wystarczy, że zabierzesz ze sobą dowód osobisty. Jeśli jesteś osobą niepełnoletnią, w rejestracji okaż legitymację szkolną. Kasia gotuje z sałatka na sałacie Jak wybrać dobrego ginekologa? Najlepiej będzie, jeśli poprosisz o rekomendacje swoje koleżanki. Jeśli się wstydzisz lub nie masz kogo podpytać, poszukaj informacji na forach internetowych. Twoje skrępowanie może być mniejsze, jeśli zdecydujesz się na wizytę u kobiety – ginekologa. Jakie pytania zadaje ginekolog? Zacznij od poinformowania lekarza o tym, że jest to Twoja pierwsza wizyta. Ginekolog przeprowadzi z Tobą rozmowę na temat miesiączkowania. Powinnaś przygotować się (także psychicznie) do odpowiedzi na pytania: Kiedy dostałaś pierwszy okres? Czy masz regularne cykle? Czy okres jest bolesny? Czy współżyłaś? Kiedy miałaś ostatni okres? Czy jesteś obciążona chorobami genetycznymi? Pierwsze badania ginekologiczne u dziewicy Jeżeli wybierasz się na wizytę u ginekologa, a jeszcze nie rozpoczęłaś współżycia, lekarz najprawdopodobniej wykona badanie dwuręczne przezodbytnicze. Jest ono bezbolesne, więc nie masz się czego obawiać. Zupełnie nie powinnaś także mieć obaw o utratę dziewictwa. Podczas badania ginekologicznego nie następuje przerwanie błony dziewiczej. Przebieg badania ginekologicznego u kobiety współżyjącej Jeśli już współżyłaś, ginekolog zbada Cię za pomocą wziernika. Jest to plastikowe lub metalowe urządzenie, które umożliwia dokładne zbadanie macicy i pochwy. Najczęściej pobierany jest wymaz cytologiczny, aby sprawdzić, czy w narządach intymnych nie ma niepokojących zmian. Niezależnie od Twojego życia seksualnego, podczas wizyty ginekologicznej lekarz zbada Twoje piersi. Sprawdzi, czy nie ma w nich wyczuwalnych grudek. Takie badanie możesz także wykonywać samodzielnie w domu. Wizyta ginekologiczna trwa od kilku do kilkudziesięciu minut – nie powinna przekraczać 30 min. Zobacz, jak przebiega wizyta u ginekologa i co zrobić przed badaniem. Jeżeli doszło do zapalenia nerek, najlepiej jak najszybciej udać się do lekarza. Dowiedz się, na czym polega leczenie śródmiąższowego zapalenia nerek. Świąd, pieczenie i ból mogą być objawami zakażeń intymnych. Zobacz, jak rozpoznać infekcje intymne.
Jak wygląda wizyta u pulmonologa? Pulmonolog przeprowadza wywiad medyczny, sprawdzając, czy w rodzinie występowały choroby płuc takie jak astma, mukowiscydoza, nowotwory. Niektóre z nich są dziedziczne (np. astma czy nowotwory). Zapyta również o środowisko, w jakim żyje pacjent, charakter wykonywanej pracy i o leki, jakie przyjmuje.
Jeśli nie mamy do czynienia z nieprawidłowymi krwawieniami z dróg rodnych, podejrzeniem ciała obcego czy zmiany nowotworowej, to tak naprawdę nie ma wskazań do pełnego badania ginekologicznego. Podstawowym badaniem, które się wykonuje u dziewczynki podczas pierwszej wizyty jest badanie USG przezbrzuszne przy wypełnionym pęcherzu moczowym – uspokaja prof. Agnieszka Drosdzol-Cop, ginekolog dziecięca i dziewczęca. Ewa Stanek-Misiąg: Czy sygnałem, że trzeba umówić córkę do ginekologa jest pierwsza miesiączka? prof. Agnieszka Drosdzol-Cop: Jeśli dziewczynka prawidłowo się rozwija, to według zaleceń pierwsza wizyta u ginekologa powinna mieć miejsce po pierwszej miesiączce. Uważam, że nie należy z tym zwlekać, ponieważ nastolatka musi wiedzieć, jak przebiega prawidłowy cykl miesiączkowy, jak prowadzić samobadanie piersi oraz że warto zaszczepić się przeciwko wirusowi HPV i najlepiej, jeśli dowie się tego od lekarza. Dziewczynka i jej rodzice, bo to oni podejmują decyzję o ewentualnym szczepieniu. Jaki jest najlepszy wiek na szczepienie? To się wiąże mniej więcej z datą pierwszej miesiączki, która występuje średnio około 12. roku życia. Zalecenia dotyczące najnowszej szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego, szczepionki 9-walentnej mówią o tym, że największą skuteczność daje podanie jej od 11. roku życia. Głównie chodzi o to, aby szczepić dziewczynki, które nie miały żadnych kontaktów seksualnych. Zgoda na zaszczepienie jest przez niektórych rodziców traktowana jako przyzwolenie na współżycie, więc się nie zgadzają. Ruchy antyszczepionkowe posługują się tym argumentem. Absolutnie się z takim podejściem nie zgadzam. Szczepionka zabezpiecza przed zakażeniem większością typów wirusa HPV, w tym typami onkogennymi, które są głównymi czynnikami ryzyka rozwoju raka szyjki macicy. A najlepszą metodą podnoszenia wieku inicjacji seksualnej jest edukacja seksualna. Szczepionka nie ma z tym nic wspólnego. Jaka jest dolna i górna granica wystąpienia pierwszej miesiączki? Jeżeli miesiączka nie pojawia się do 15. roku życia, to należałoby sprawdzić dlaczego tak się dzieje. Kiedyś granicą był 16. rok życia. Przy prawidłowo wykształconych piersiach, prawidłowym obrazie USG, prawdopodobnie będziemy spokojnie czekać, ale pod kontrolą. Interwencji natomiast wymaga zawsze przedwczesne dojrzewanie. Zdarza się, że powiększenie piersi, owłosienie łonowe, miesiączka może wystąpić już u 6-letnich dziewczynek. Najmłodsza moja pacjentka, która zamiesiączkowała miała 2 i pół roku. Wdraża się wtedy długotrwałe leczenie endokrynologiczne, które polega na blokowaniu cyklu miesiączkowego. Jesteśmy w stanie obniżyć stężenie estrogenów do wartości minimalnych, ale nie wszystko da się odwrócić. Na skutek działania estrogenów przyspiesza zarastanie nasad kości długich, czego konsekwencją może być niski wzrost. Doradza pani, żeby na pierwszą wizytę z dziewczynką umówić się raczej do ginekolożki niż ginekologa? Widzę po swoich pacjentkach, że czują się bardziej komfortowo, jeżeli tym pierwszym lekarzem jest kobieta. Jakich pytań trzeba się spodziewać podczas pierwszej wizyty? Podstawowym pytaniem zadawanym przez każdego ginekologa jest pytanie o miesiączki. Wiek wystąpienia pierwszej miesiączki. Kiedy była ostatnia miesiączka. W tym momencie pacjentki zwykle wyjmują telefon i sprawdzają w odpowiedniej aplikacji. Ja zbieram bardzo dokładny wywiad dotyczący cyklu miesiączkowego. Czy miesiączki są regularne, a jeśli nie, to co to dokładnie oznacza. Pacjentki często nie wiedzą, że 7 dni różnicy w cyklach mieści się w granicy normy. Pytam o to jak długo trwa miesiączka, czy jest obfita – tu pomocne bywa określenie ilości zużywanych środków higienicznych. Bardzo ważne są dolegliwości bólowe. Proszę pacjentki o to, żeby określiły ból w skali od 1 do 10, pytam o to, w którym dniu występuje w jakim nasileniu. Następnie interesują mnie pozostałe kwestie związane ze stanem zdrowia – przebyte choroby, ewentualne operacje. Zwykle na te pytania odpowiadają mamy. Jak przebiega badanie pacjentki-debiutantki? Zacznę od tego, co budzi najwięcej obaw. Jeśli nie mamy do czynienia z nieprawidłowymi krwawieniami z dróg rodnych, podejrzeniem ciała obcego czy zmiany nowotworowej, to tak naprawdę nie ma wskazań do pełnego badania ginekologicznego. Czasem należy dokonać oględzin sromu, wejścia do pochwy albo ocenić ściany pochwy, do czego służą specjalne wzierniki, można też używać wzierników laryngologicznych, które mają bardzo małe rozmiary i nie powodują ani żadnych uszkodzeń, ani dolegliwości bólowych. Podstawowym badaniem, które się wykonuje u dziewczynki podczas pierwszej wizyty jest badanie USG przezbrzuszne przy wypełnionym pęcherzu moczowym. Niezwykle rzadko, raz na sto przypadków, wykonuje się to badanie głowicą doodbytniczo, a czasami przykładając głowicę do krocza, żeby zobaczyć coś bliżej. Ale w 99,9% przypadków wystarcza USG przezbrzuszne. Czy osoba, która towarzyszy dziewczynce, czyli najczęściej mama, jest obecna podczas całej wizyty? Jeśli pacjentka ma 16 lat i współżyje, możemy za jej zgodą i zgodą mamy ustalić, że na czas badania mama wychodzi z gabinetu. Natomiast nie możemy niczego przed rodzicem zataić. Wszelkie decyzje diagnostyczne i terapeutyczne dotyczące osób małoletnich, czyli do 18. roku życia, podejmujemy z udziałem rodziców. Zastanawiam się, czy dziewczyny nie chodziłyby częściej do ginekologa, gdyby ta rodzicielska opieka nie była konieczna. To chyba nie jest problem. W ostatnich latach widzę, że coraz więcej mam przyprowadza swoje córki na pierwszą wizytę, żeby lekarz porozmawiał z nimi o podjęciu współżycia, antykoncepcji. Mamy również coraz więcej pacjentek transseksualnych. One potrzebują wielkiego wsparcia rodziców. Lekarz może w tym pomóc, wyjaśniając na czym polega problem takich osób, jak należy się wobec nich zachowywać. Kiedy powinno się wykonać pierwszą cytologię? Wtedy, gdy osoba rozpoczęła współżycie seksualne. A jeśli nie jest aktywna seksualnie, to po 25. roku życia. Pierwsza wizyta – jak pani mówi – ma mieć charakter edukacyjny, czyli dziewczyna dowie się od lekarza, jak dbać o higienę? Jednym z najczęściej zadawanych pytań przez pacjentki jest pytanie o tampony. Czy osoby, które jeszcze nie współżyły mogą stosować tampony. Oczywiście, że mogą. Są dla nich specjalne tampony, mini. Uczę pacjentki, jak się zakłada tampon, w jakiej dokładnie pozycji jest go najwygodniej zaaplikować, jak usunąć, jak często wymieniać – nie powinno się przekraczać 8 godzin. Zdarza się, że jestem proszona, by w badaniu ginekologicznym ocenić, czy błona dziewicza nie będzie stanowiła przeszkody do założeniu tamponu. To jest nadal ważne, żeby zachować błonę? Myślę, że większą wagę przywiązują do tego rodzice niż dziewczęta. Czy używanie płynów do higieny intymnej przez kilkulatki – są takie produkty – uważa pani za uzasadnione? Są też takie płyny dla niemowląt, to znaczy tak przedstawiane w reklamach. U dziewczynek przed pierwszą miesiączką, czyli w okresie ciszy hormonalnej flora bakteryjna, która występuje w pochwie, czy w okolicy sromu jest taka sama, jak na skórze w tych okolicach. Ani nie ma potrzeby, ani nie ma takiego płynu, który należałoby stosować u takich dzieci. Polecam natomiast emolienty, delikatne preparaty myjące o działaniu natłuszczającym. Oprócz dobrej higieny zapobiegają one zaburzeniom w postaci sklejania warg sromowych. Zdarzają mi się też rozmowy z rodzicami na temat zbyt częstego mycia. Niemowlęta, kilkuletnie dziewczynki bywają myte przy każdej zmianie pampersa. To nie jest dobre. W ten sposób usuwana jest ze skóry naturalna warstwa ochronna. Mówiła pani o bólu podczas miesiączki. Dziewczyny często słyszą, że to normalne i przejdzie po pierwszym dziecku. To są dobrze utrwalone mity, powtarzane czasem także przez ginekologów, którzy nie zajmują się ginekologią dziewczęcą. Jeśli mamy do czynienia z bólem niezwiązanym z chorobą, czy zmianą patologiczną w obrębie miednicy mniejszej, to ona oczywiście samoistnie ustąpi po jakimś czasie. Ale jeśli wywołuje go choroba, to nie minie i może dojść do tego, że po urodzeniu dziecka czy cesarskim cięciu dolegliwości się nasilą. Tak będzie w przypadku endometriozy. Moja najmłodsza pacjentka z endometriozą miała 12 i pół roku. Jakie jeszcze choroby nie są kojarzone z dziewczynkami, nastolatkami i przez to późno się je diagnozuje? To są choroby sromu, na przykład liszaj twardzinowy. Zapadają na niego głównie kobiety po 55.–60. roku życia. Mnie zdarzyła się pacjentka 18-miesięczna. Liszaj twardzinowy powoduje bardzo przykre dolegliwości bólowe, pieczenie, świąd sromu. Dziecko bywa diagnozowane przez wielu różnych specjalistów, bo nikt nie myśli o tym, że to może być takie schorzenie. Podejrzewając infekcję u dziewczynki bez względu na to, jak jest mała, zawsze powinno się skierować ją do ginekologa. Świąd, wydzielina o nieprawidłowym zapachu. Ponadto zmiany w obrębie narządów płciowych. Zawsze też należy skonsultować zaburzenia miesiączkowania. Coraz częściej mamy do czynienia z wtórnym brakiem miesiączki. Mówimy o nim wtedy, gdy u nastolatek zatrzymanie miesiączki trwa od 3 do 6 powodem są zaburzenia odżywiania czy nadmierne uprawianie sportu. Mam takich pacjentek z każdym rokiem więcej. Nie jesteśmy w stanie wywołać miesiączki u dziewczyny, której masa ciała wynosi 30 parę kilogramów. Musi ją zwiększyć. Po przeciwnej stronie są dziewczyny otyłe. U nich wtórny brak miesiączki ma zupełnie inne podłoże – nadmiar androgenów, insulinooporność, zespół policystycznych jajników. Jeśli trzeba włączamy leczenie hormonalne, ale na pierwszym miejscu jest redukcja masy ciała. Zaburzenia odżywiania u nastolatek często się wiążą z sytuacją rodzinną, jakimś problemem, który się pojawił w rodzinie, typowy przykład to rozwód. Rodzice zwykle dość późno dostrzegają problem. Namawiam do tego, żeby uważnie obserwować dzieci, uczyć je troski o siebie, dbania o ciało. Rozmawiała Ewa Stanek-Misiąg Prof. Agnieszka Drosdzol-Cop specjalistka z zakresu położnictwa i ginekologii, seksuologii oraz ginekologii dziecięcej i dziewczęcej, kieruje Zakładem Patologii Ciąży Katedry Zdrowia Kobiety Wydziału Nauk o Zdrowiu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.
Asyg. d9bh71unwa.pages.dev/271d9bh71unwa.pages.dev/178d9bh71unwa.pages.dev/32d9bh71unwa.pages.dev/18d9bh71unwa.pages.dev/85d9bh71unwa.pages.dev/175d9bh71unwa.pages.dev/248d9bh71unwa.pages.dev/166d9bh71unwa.pages.dev/71
jak wygląda wizyta u ginekologa
